'Alles, alles is te groot' 2020 - Een installatie van potlood en verf op resthout en paneel.
'Op je tanden bijten' 2020 - Potlood en verf op resthout
Mijn afstudeer project is een autobiografisch verhaal waarin geluid, beeld en film elkaar ontmoeten. In een worsteling tussen loyaliteit en de noodzaak van het moeten vertellen is er een gefragmenteerd verhaal ontstaan over trauma. Ik hoop een gesprek te starten voorbij het taboe en de schaamte. Ik besta omdat de ander mij ziet.
Of zoals Emmanuel Levinas het zo mooi omschreef; "Het is niet jij die de wereld een plaats geeft, maar het is de Ander, die jou aanspreekt, appelleert en jou een plaats geeft".
Maar wat gebeurt er als de ander mij niet ziet? Maar al te vaak verschuilt trauma zich in de schaduw, waar het alsmaar groter wordt. Ik hoop met deze spiegelscherven een brug te slaan tussen het moeten vertellen om te kunnen helen, en het ongemak van de omgeving waarmee dit samen gaat.
Zelfportret 'Kracht' 2020 - Borduurwerk op geverfd doek, gespannen op hout, potlood en verf op resthout.
Als kunstenaar zoek ik naar verschillende manieren om verhalen te vertellen. Soms zijn verhalen zo kwetsbaar en groot dat ze niet gelijk te vangen zijn in beeld. Het verhaal vraagt om reflectie, perspectief en herhaling. Om deze reden verwijs ik in mijn werk vaak naar oude sprookjes. Sprookjes lenen zich goed voor het uiten van elementaire gevoelens. Daarnaast is de herhaling van deze sprookjes een belangrijk onderdeel voor de lezer. Door sprookjes te herhalen krijgen ze diepgang, ze groeien als het ware met de lezer mee. Dit gegeven is een belangrijk beginpunt voor mijn werk. Door mythologie te combineren met het alledaagse ontstaat er een puzzel. Deze puzzelstukken zijn niet gebonden aan één manier van leggen. Ze kunnen telkens weer uit elkaar gehaald worden en in een andere compositie worden samengebracht. Op deze manier kun je iedere keer weer een andere kant van het verhaal belichten en op zoek gaan naar de noodzaak van het vertellen.
Een groot thema voor mij is trauma. Voor zowel degene die een trauma heeft meegemaakt, als de naaste van deze persoon, kan het soms moeilijk zijn om het trauma te benoemen. Mijn overtuiging is dat trauma, net zoals de sprookjes die we alsmaar hertalen, lucht nodig heeft. Er zit kracht in het vertellen van je eigen verhaal. Het maakt dat je niet alleen een toeschouwer bent maar ook de eigenaar wordt. Mijn intentie als kunstenaar is dan ook om handvaten aan te reiken om deze verhalen vorm te geven. Zodat de verhalen bevestigd worden en de ruimte krijgen om er gewoon te zijn.
lino druk 2020
Voor een gesprek over dit onderwerp, samenwerking, opdrachten of meer informatie kun je gerust contact met mij opnemen via contact@gemmaoosterhof.nl of via 06-57596877.
